Deze blog verhuist!

Voortaan vind je nieuwe kijktafels op kijktafels.blogspot.nl.
Dus pas even je favorieten aan en meld je aan om van elk blogberichtje een seintje te krijgen.

Een verhuizing dus. Want achter de schermen wordt er druk gewerkt in huize Looijen.
Aan het eind van dit jaar verschijnt ...

Een kleurrijk boek met kijktafels voor het hele jaar. 

Daar hoort een passend weblogadres bij. Dus vandaar:

kijktafels.blogspot.nl

Marcus 10:14

Laat de kinderen bij me komen, houd ze niet tegen,
want het koninkrijk van God behoort toe aan wie is zoals zij.

Marcus 10:14

Komende zondag wordt onze jongste zoon gedoopt. Een moment waar wij erg naar uitkijken. Wij brengen hem bij Jezus, zoals die ouders in Marcus deden, vragend om zijn zegen voor hun kinderen. En Jezus ziet ze, hij heet ze welkom, precies zoals ze zijn als kind. 
Onze zoon is geen baby meer. Met zijn 3,5 jaar heeft hij zijn eigen levensverhaal opgebouwd. God kent hem vanaf het begin. Bij Jezus is hij welkom. Zo kunnen wij hem ook verwelkomen, als een gezegend kind.

We kijken en luisteren deze week met de kinderen naar het lied 'Doop' van Sela. Daarin wordt heel mooi verwoordt dat dopen eigenlijk een vorm van adoptie is: In het water van de doop, zien wij hoe God zelf belooft, dat zijn Naam voorgoed aan ons verbonden is.  En het lied vertelt dat het water van de doop laat zien dat Gods trouw en liefde blijvend is, dat ons leven bij hem veilig is. 

Filippenzen 2:4

Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander. 

Filippenzen 2:4

We ontkomen er niet aan, het WK voetbal. Met een zoon die zelf op voetbal zit, kan het niet anders of iedere wedstrijd van Nederland wordt bekeken en besproken. En het is gezellig, saamhorig in het oranje op de bank juichen. Kleine zus snapt het niet gelijk, en juicht ook bij de herhalingen van de doelpunten alsof er nog een keer gescoord is.
Dankzij het enthousiasme verdiep ik me zelf er ook nog een beetje in. En lees overal: het is de kunst om echt als team te blijven spelen. Nieuwkomer of beroemde sterspeler, ze weten heel goed dat ze elkaar nodig hebben. Egoën (woord van de oudste) is er niet bij in een teamsport. 
Dat christen zijn ook een teamsport is, maakt deze tekst duidelijk. Geloven doe je niet alleen, je hebt er anderen bij nodig. In je gezin, in de gemeente, wereldwijd. En in dat team gaat het ook niet om je eigen gelijk. Om wat het belangrijkst is. Zoek eerst het koninkrijk van God. Denk daaraan als je naar de ander kijkt, dan ga je zien wat voor de ander belangrijk is. En dan komt er teamspirit. Dan wordt je eensgezind, één in liefde en één van geest, zoals in vers 2 staat.

Spreuken 17:14

Wie een ruzie begint, ontketent een stortvloed; staak de strijd voor hij losbarst.

Spreuken 17:14

'Ik wil wel een kijktafel maken mam!" Onze oudste verrast me. Ik ben benieuwd. En welke tekst ga je dan laten zien, vraag ik hem. Het moet gaan over dat je niet moet gaan vechten als je ruzie hebt. Een prachtige regel, en zeer toepasselijk voor jongens van 11, maar ik herken het eerlijk gezegd niet direct als Bijbeltekst. Dus zoeken we met behulp van de online Bijbel op ruzie. In het boek Spreuken worden daar zeker dingen over gezegd. Tot we op deze tekst stuiten. Die doen we mam!
Met wat vechtende Playmobil poppetjes, een schatkist als inzet van de strijd en een omroeper die met een megafoon vertelt dat ze moeten stoppen, staat de tekst nu op de eettafel.
En behalve een richtlijn voor ruziezoekers hebben we nog iets ontdekt. Namelijk dat de Bijbel relevant is in het dagelijks leven van jongens zoals mijn oudste.

ps: Op de foto die ik had gemaakt, stonden de poppetjes nog niet helemaal zoals het moest, dus deze wat wazige foto moest het worden. Prima, het is deze keer jouw project!

Lucas 1:38

Maria zei: ‘De Heer wil ik dienen: laat er met mij gebeuren wat u hebt gezegd.’

Lucas 1:38

Het is moederdag vandaag. Je bent verwend met knutsels en een ontbijt, je bezoekt je moeder als dat kan en geniet van een beetje meer rust dan gewoonlijk. Je kinderen zijn vermoedelijk al een hele week in de weer geweest voor deze dag. Het is dus absoluut een feest dat leeft voor ze.
Vandaag een kijktafel voor moederdag. En daarvoor ging ik op zoek naar moeders in de Bijbel. We kennen ze wel: de dappere Jochebed die Mozes verstopte voor de soldaten van de Farao. De volhardende Hanna, die bleef bidden ondanks alles. Rebekka, die Jakob voortrok boven Esau. Moeders die dicht bij God leven, moeders met al hun fouten, de Bijbel is er beslist eerlijk over.
Eén moeder heeft in de loop van de kerkgeschiedenis een bijzondere plaats gekregen in veel kerken. Dat is Maria. Over heilig of niet ga ik maar geen discussie aan. Maar als protestant vergeet ik wel eens hoe bijzonder is ze. Gelovig en gehoorzaam. Zonder te vragen naar het waarom, zonder discussie over de gevolgen, zonder twijfel over haar talenten. Ze zegt alleen maar vol vertrouwen: de Heer wil ik dienen.
En daarom heb ik deze moederdag een kijktafel met Maria neergezet. In de vorm van wat mooie plaatjes uit verschillende tradities, want een Mariabeeld heb ik niet in huis. Al zou dat best passend zijn, vandaag.

Matteüs 5:16

Zo moet jullie licht schijnen voor de mensen,
opdat ze jullie goede daden zien
en eer bewijzen aan jullie Vader in de hemel.

Matteüs 5:16

Als mijn dochter gaat knutselen, dan is het vaak veel van hetzelfde. Meters slingers van papier, pagina's vol hartjes, kilometers draad vingerhaken. Af en toe probeert ze iets nieuws. Zo ontdekte ze opeens de lampion. Niet te moeilijk om te maken en het ziet er leuk uit. En ja, het werden er gelijk heel veel. Ze wilde het hele huis ermee versieren. Aan een draadje voor het raam ziet het er dan ook heel feestelijk uit. En zo hangt er dit keer een kijktafel voor het raam. Want lampionnen zijn alleen maar kleine lichtjes. Veel lampionnen samen, dat geeft feest. Als ons licht moet schijnen voor de mensen, dan gaat dat ook met kleine lichtjes tegelijk, denk ik wel eens. Goede daden zijn soms grote projecten, waar iedereen naar kijkt. Maar veel vaker nog, zijn ze als een klein lichtje, met veel herhaling. Iedere dag eenvoudig het goede blijven doen.

Psalm 47:7

Zing voor God, zing een lied, zing voor onze koning, zing hem een lied.

Psalm 47:7

Een koning en zingen, dat hoort bij elkaar. Dat merk je weer als het koningsdag is. Een koningslied, 'Doe de Kanga' of het Wilhelmus, de meeste kinderen hebben wel iets gezongen.
Maar koningsdag is natuurlijk niet compleet zonder dat we tegen elkaar gezegd hebben wie onze Grote Koning is. En zonder dat we dat gezongen hebben. Psalm 47 is helemaal een lied voor de koning. En dat gaat er ook niet zo zachtjes aan toe: klappen, juichen, de bedoeling is echt dat het een feestelijk lied wordt. Daarom liggen er ook instrumenten op de kijktafel. En zingen we er ook een lied bij. Bijvoorbeeld:
Psalm 47 van psalmen voor nu
Who's the king of the jungle
King of kings and lord of lords
Wees blij, want Hij koning Jezus

stille week

Rond palmzondag wordt de paastuin nog vrolijker. Hosanna, staat er met grote letters tussen de planten. Als uitroep van erkenning van het Koningschap van Jezus. Een ezeltje loopt over de kleden die zijn uitgespreid.
Daarna begint de stille week. We denken samen aan de laatste week van Jezus op aarde. Daarbij lezen we iedere dag een verhaal uit de kinderbijbel en zetten een bijpassend symbool op tafel.
Zo herinneren we ons de vrouw die Jezus zalfde als voorbereiding op Zijn begrafenis. Dinsdag komt er daarom een schaaltje met geurige kruiden (potpourri) te staan net zo geurig als de olie die ze gebruikte om Jezus te zalven.
Woensdag staat er een schaal met water en ligt er een handdoek. We lezen over de voetwassing en denken eraan dat we elkaar moeten dienen, zoals Jezus de minste werd.

Donderdag liggen er matzes en staat er een bekertje druivesap. We lezen over het laatste avondmaal.

Vrijdag wordt het stil en leeg rond de paastuin. Het kruis staat centraal. We ruimen alle stenen op die in de loop van deze weken bij het kruis verzameld zijn. Onze lasten zijn bij Hem, wij hoeven ze niet meer mee te dragen.

Zaterdag ligt de steen voor het graf. Het kruis is weg. We lezen een kort vers over de vrouwen die achterbleven bij het graf (Matteüs 27:61).

Paasmorgen is het graf open, een engel staat erbij. Hij is niet hier, Hij is opgestaan!

2 Korintiërs 5:17

Daarom ook is iemand die één met Christus is, een nieuwe schepping.

Het oude is voorbij, het nieuwe is gekomen.

2 Korintiërs 5:17

In de winkels zie je ook dat pasen eraan komt. Met veel eieren en hazen, met kuikentjes, lammetjes vogeltjes en vlinders wordt een sfeer neergezet van lente en nieuw leven.
Nieuw leven, dat is ook precies de Bijbelse boodschap van Pasen. Met Christus zijn we een nieuwe schepping. Vandaar dat alle paasfrutsels op de kijktafel verschenen zijn, samen met bovengenoemde tekst.

Hebreeën 12:2

Laten we daarbij de blik gericht houden op Jezus, de grondlegger en voltooier van ons geloof: denkend aan de vreugde die voor hem in het verschiet lag, liet hij zich niet afschrikken door de schande van het kruis.

Hebreeën 12:2

Binnenkort is het aswoensdag, het begin van de Veertigdagentijd, het begin van de voorbereidingen op Pasen. Over hoe je die tijd met kinderen in kunt vullen, is veel geschreven. Een paar handige links vind je onderaan dit bericht.
Op deze weblog vind je regelmatig een kijktafel op weg naar Pasen. Centraal staat daarin het kruis, waar we al onze zorgen, vragen en dank mogen brengen. Die symboliseren we met steentjes die we aan de voet van het kruis neerleggen. Ook branden we een kaars erbij, als symbool voor Jezus, het Licht van de wereld, wiens licht bijna gedoofd was op Goede Vrijdag. Die dag blijft de kaars dan ook uit. Je kunt ook 7 kaarsen nemen en er iedere zondag één minder branden om de weg naar Pasen te symboliseren.
Aswoensdag kennen wij vanuit onze protestantse achtergrond minder goed, maar het leek mij een geschikte vorm om met de kinderen het begin van de Veertigdagentijd te markeren. Bij ons thuis maken we er een activiteit van na het avondeten. We zetten een askruis op onze hand. Het laat zien dat we naar Goede Vrijdag en Pasen op weg zijn en daar bij stil willen staan, de komende weken. We willen onze blik gericht houden op Jezus, zoals in Hebreeën staat. Het kruisteken laat ook Gods liefde voor ons zien, het laat zien dat de dood niet het laatste woord zal hebben in het leven van Jezus of in ons leven. 

Daarbij staat de eerste kijktafel van de lijdenstijd op tafel. We leggen uit dat we onze zorgen, zonden en dank bij het kruis mogen brengen en leggen de eerste steentjes neer. We introduceren ons eigen paasliedboek - een blad met liedjes waar we ombeurten een lied uit kiezen om na het eten te zingen.
En we praten over de komende tijd. Hoe mensen op weg naar pasen extra tijd nemen om aan God te denken door te vasten en te bidden. En wat we daar zelf mee kunnen doen.

Links:
Tear geeft een kalender uit in postervorm voor de 40dagentijd. Je kunt hem ook in je mailbox ontvangen
Jop heeft een 40dagen Goed nieuwskrant voor jongeren
Hier een kleurplaat met een tijdbalk op weg naar Pasen